Zihnim bilinmezlikten yorgun

Müthiş bir kargaşa hakim içeride

Kimileri övgüler yağdırıyor gülün rengine

Kimileri nefret kusuyor dikenine

Ben ise oradan oraya koşuşturup duruyorum

Doğruyu bulmaya çalışıyorum yanlıştan şüphe ederken

Kayboluyorum, dönüşüyorum

Zaman sessizce izliyor beni

Ve güneş tekrar yerini alıyor semada