Zihnim bilinmezlikten yorgun
Müthiş bir kargaşa hakim içeride
Kimileri övgüler yağdırıyor gülün rengine
Kimileri nefret kusuyor dikenine
Ben ise oradan oraya koşuşturup duruyorum
Doğruyu bulmaya çalışıyorum yanlıştan şüphe ederken
Kayboluyorum, dönüşüyorum
Zaman sessizce izliyor beni
Ve güneş tekrar yerini alıyor semada