Yine gece oldu işte tam burda dört duvar ve ben. Bu kez ayak sesleri yok, yalnızlığın içten çığlıkları var. Mumların ateşi rüzgarda sağa sola sallanıyor.
Kafamda derinlerde gece savaşları ceryan ediyor. Gölgelerde saklı sükunetler duyuyorum çünkü onlar benim içimdeler.
Sigara üzgün gibi durgun parmaklarımın arasında, çay soğumuş acaba benden mi.
Kitaplarım karşımda dizili. Hangi satırda
gizlisin. Seni ne diye yazarki insan çıldırmış olmalı. Sen benim içimdeki satırların baş kahramanısın.