Sonunda geldi ansızın o hiç beklemediğim gece
Nereden nasıl düştüm bilmiyorum ben bu hallere
Bu gece yalnızlık çekiyor beni o karanlıkların içine
Korkuyorum buradan bir daha hiç çıkamayacağım diye
Hiç düşünmemiştim sonunda böyle yapayalnız kalacağımı
Ama artık biliyorum gerçek yalnızlıkla nasıl yaşanılacağını
Nefret değil içimdeki, seviyor muyum artık ben de bu yalnızlığı?
Sadece umuyorum bu gece geldiği gibi başka bir gece ayrılacağını
Gitmese de olur diye düşünmeye başlayacak mıyım yarın gece?
Bağlanacak mıyım kalın zincirlerle kalbimden yalnızlığın köküne?
Yuva kuracak mı peki, bu karanlık ruhumun ıssız derinliklerinde?
Nasıl hissedebiliyorum yalnızlığı bu çıplaklığıyla, bana ne yaptılar böyle?
