Sanki bütün gücüm tükenmiş. Sanki içimde ki her şey ölmüş. Yarına capcanlı uyanmam gerekirken ölerek uyanmışım. Bütün göz yaşlarım haklıymış. Haykırmış bana. Son kez nefes alan bir hasta gibi uzanmış sessizliğe uçurumum. Sokak sokak aradığım seni, kendimde kaybetmişim. Sahi sen nasıl ölmedin? Ben her gün uçurumdan atlıyorum oysa. Beni de alsana kollarına. Belki nefesim sendedir.
~Fehmekar
