Ne müşkül ahengini yakalamak 

vehminden

Kusmuk dolu bir kaptasın üstelik! 

Sezgilerinin körlüğü bir kağıt üzerinden akseder suretini

 Geçen cuma ekmiştin ya frezyalarını

Geçen her zamandan tohumlar verdim ben toprağıma

 Tam yedi kez 

Yedi kez doğurdu frezya beni rahminden

Dar, ince boğazlı

Kusmuk dolu bir kanaldan.

  Yıldızlar püskürtürdü karanlığı senin yüzüne

Oysa senin hep karaydı yüzün. 

Hatırla,

Utancımdan asıldım tam yedi kez

Yedi kez yaşamak fiilinin ucundan. 

  Ne müşküldü oysa ahengini yakalamak 

vehminden

   Anla artık, senin hissiyatın hep mevta 

Kusmuklar dolu o kapta 

Ben 

  ben baş verdim geçen cuma

Geçen cuma frezyalarından