Sessiz bir çığlığa bürünmüş zaman

Kaybolmuş israf edilen günler

Her adımda biraz daha kaçıveriyor benden

Gözlerimin önünden akıp giden zaman

Sana değil kastım, sen masumsun

Anılar kadar masum

Geç kalınmış söylenmeyen sözler gibi

Her şeye hep kaldığım içindir belki de

Hep sonradan duyduğum bu pişmanlık

İçimden akıp gitmesini istediğim içindir belki de

O yüzden akıp gitmene engel olamayışım

Hani çok kısa geçen bir bahar vardır ya

Gönlünün ta içinden hissettiğin

İşte tam da öyledir zaman

Her şeyin bir sonunun geleceğini hesaba katmalıydım, ama olmadı

Oysaki ben de faniydim

Ve benim de hazin bir zamanda dolacaktı vaktim

Hani gönlünün gitmeyi çok arzuladığı bir yere

Gitmek için kaybettiğin bir bilet gibi

İliklerine kadar hissettiğin soğuğun

Sana verdiği çaresizlik gibi

Belki de suçumuz seni hep acılara, ayrılıklara merhem yapmaktı

Nasıl olsa gelecektin ve geçip gidecektin ömrümden

Ya üzerek, ya sevindirerek

Ayrılıkların sonunda söylenen buruk bir elveda gibi