Bu gece yine yapayalnız hissediyorum. Yine çokça sensiz, biraz nedensiz bi' buhranın eşiğindeyim. Yine sabah olacak, gün ışığı bütün ihtişamıyla kuşatacak kainatı ve ben hüznümü ve seni geceye emanet edeceğim. İnsanın bütün acıları, yorgunlukları, biriktirdikleri neden hep gece üşüşür ki üstüne? Yalnız bu adil bi' savaş değil! Ve ben galiba yeniliyorum...
