Gecenin beşinden sesleniyorum
Peşinden seslenmem
Çok yorgunum ama esnemiyorum
Şimdi rüyalarıma girmeyi dene.
Vakit doldu, ihanetler olgunlaştı en savunmasız bahçemde.
Çiçekler ezilmiş güneş yenikmiş
Koca bi çukur açacak toprağa düştüğünde
Yağmurlara dönüştüm de yine yağmadım üzerine.
Yürüdüğün yolların dikenlerini ayıkladım üzerinden.
Evet belki hâlâ gülsün sen ama
Ellerim yara.
Karanlıklarıma katlan çünkü,
Artık doğmayacağım üzerine.
