Gecenin sarhoşluğu ve sen...
Loş ışık odayı doldurmuş,
Hava da epey soğuk...
Yorganın altında öylece seni düşünüyorum,
Karnımdaki kelebeklerin yavaşça uçtuğunu hissediyorum.
Uçan kelebekleri görmekten zevk alıyorum
Daha da çok düşünüyorum seni,
Daha da derin düşünüyorum gözlerini.
Düşünmeye devam ettikçe hava ısınmaya başlıyor,
Sanki odanın içinde yaz başlamış, güneş doğmuş gibi,
Sanki dışarıda hiç yağmur yağmıyormuş gibi.
Aklım müsaade istiyor hafiften,
Rüyaya dalar oluyorum yavaştan.
Rüyam sen oluveriyorsun,
Gözümün önünden gitmiyorsun.
Kelebekler delicesine uçuyor başımın etrafında,
Kanat sesleri giderek beynimi zonklatıyor,
Adını haykırıyorlar kulağıma.
Gözlerin tekrar tekrar düşüyor hatırıma,
Ve sonunda düşüyorum gözlerindeki kuyuya.
Ne kelebek kaldı, ne de rüya.
Kanat sesleri ve zonklamalar gitti.
Loş ışıklı odada tekrar ben başıma kaldım...
Belki biraz gece sarhoşluğu ve biraz da sen...
