Paslı kuşların uçtuğu memleketlerde

Hangi anahtar hangi kapıyı açar, bilemezdim

Yeryüzü yarası olan her insanın kalbinde

Anlamazdım, vicdan var, der geçerdim


Herkesin ölümü farklıydı

Gözlerimde geçmiş yorgunluklarım vardı

Kendi celladımın yine kendim olduğunu bilseydim

Ardına bakmadan yürü, der geçerdim


Vapurun ardından debelenen neden ruhumu uyandırır

Neden insanın gözyaşı düşmez çoğu zaman

Minarelere konan kuşların evlerinin olmadığını bilseydim

Ayak uydurma bu çağa, ürkekçe nefes al, der geçerdim


Sırf mezar taşları belli olsun diye adı konan

Silinmiş yüzlerdeki hayat damarlarıdır bende çağlayan

Bu kadar hasret biriktirmenin ölümüm olacağını bilseydim

Zamana karış, düşünme, der geçerdim