Bilirim ki, yitip gidenler
Parçalanan yıllar ardı sıra
Ve uzamış yollar, her dem sana
Geriye kalan sadece yorgun yüzüm ve son nefesim
Tadın dudaklarımda kalsa bile
Seni barındırmaz bu parçalanmış dünya
Hayatın içinde sana ne yer kalır ne de hüzün
İşte böyle, hayatın yorgun dökümü
Bir gece ansızın dilimden dökülen ağıt
Sana yer yok, bu parçalanmış düşler içinde.
Yıllar parçalanır, yüzüm yorulur
Tadın dudaklarımda kalırken bile
Ne yer kalır sana, ne hüzün, ne aşk
Bu parçalanmış hayatta.
