Saat geceye ramak kala,

Gecenin tenhasında,

sokak lambalarının altında,

Sesin kör kesildiği

kimsenin görmediği bir yerde,

elimde sigaram,

ağzımda bir mırıltıyla omuzlarımın üstünde duran o koca yük, geçti.

Yıllardır bir darağacına sarılıp, geçmesi için her şeyi yapacağım diye söz veren ağzımı bıçak açmıyor.

Her şey bitti diyor.

Ben de bittim.

Kaybetmekten korktuğum her şey yerli yerinde.

Ama ne sarılabiliyorum,

ne bağırabiliyorum,

ne de kalabiliyorum.

Başım dimdik selamlıyor içindeki harabeyi, ellerim bomboş ama kaybetmedim.

Buradan sağ çıkarsam, eminim

Seni bir kez daha seveceğim...