Hayatta her şey geçiyor
Hiçbir yara ilk günkü gibi acıtmıyor yüreğimi
Ama kabuğu koptuktan sonra
Bıraktığı iz kalıyor
Yüreğimin bir köşesinde
Geçmiş acılar müzesinde alıyor yerini
Her yeni gelen iz, en baş köşeye konuyor
Zaman zaman gidiyorum ziyarete tüm olgunluğumla
Bazen de birkaç damla gözyaşıyla dayanıyorum kapısına
Şevkatle siliyorum acılarımın tozunu
Öpüyorum en kırık yerlerinden
Bir damla gözyaşımı bırakıyorum giderken
Yüreğimin bir köşesi
Geçmiş acılar müzesi
