Son zamanlarda geçmişe özlem duyup geleceği merak etmeye başladım. Geçmişi hatırlatan şarkılar dinliyorum. Gerçekten kelimelerle anlatılamayan garip bir his sanki gözlerini kapattığımda o anı tekrar yaşıyor gibiyim. Geleceği fazlasıyla merak ederken geçmişi ise özlüyorum. Geleceği merak ediyorum çünkü zaman içinde sadece durmak bana ölümü çağrıştırıyor. ilerde bu zamanlarımı özler miyim bilmiyorum. Yataktan kalkamadığım ve artık bir moruk olduğum zaman özlerim ama bundan eminim. Artık geleceğe dair bir umudum kalmaz çünkü. Az önce zaman içinde sadece durmak ölümü çağrıştırıyor demiştim o yaşlarda ise ileriyi düşünmek ölümü çağrıştırır. Yapacağım tek şey eskileri özlemek olur. Genellikle iyi anıları hatırlarız geriye baktığımızda ama o yaşlarda veya her yaşta aslında istemsizce kötüyü de hatırlarız çünkü kötü anılar yaşamadan iyi anıların farkına varamayız. Aslında geçmiş çok yakın bir dostumuz gibidir sırlarımızı sakladığımız beraber oyunlar oynadığımız insanı istemsizce mutlu eder. Gelecek ise yoldan geçen herhangi birisi gibidir tanımazsınız bilmezsiniz ve istemsizce bile olsa ön yargılarımız vardır geleceğe karşı korkularımız vardır o yüzden geleceği pek sevmeyiz. Herhangi bir eski fotoğrafımızı gördüğümüzde bile geçmişin yakın bir dostu gibi olduğunu hissederiz aslında yüzümüzdeki o gülümseme ile fakat geleceği de sevin çünkü geleceği sevmek geçmişimize atılan ilk adımdır.
