Ne zamandır almıyorum kalemi elime?
Ne zaman unuttum o acıdan can çekiştiğim günleri?
Kirli,gri renkle bezeli o soğuk çerçeveden,kendimi izlediğim günleri...
Korkuyorum.
Geriye bakarsam yine kaybolurum.
Geçmişin silik hayaletleri,
geride ayak izleri...
Karışırsa adımları adımlarıma,
çevreleyecek beni.
Ah o çaresiz kış...
Gün biterken pencerede...
Sokak lambası altında, iner tane tane.
Milyonlarca acı barındıran,birbirine benzemez hatıra yüklü pamukçuklar...
Sizde kaybolup giden anılarım var.