Ne zamandır almıyorum kalemi elime?

Ne zaman unuttum o acıdan can çekiştiğim günleri?

Kirli,gri renkle bezeli o soğuk çerçeveden,kendimi izlediğim günleri...


Korkuyorum.

Geriye bakarsam yine kaybolurum.


Geçmişin silik hayaletleri,

geride ayak izleri...

Karışırsa adımları adımlarıma,

çevreleyecek beni.


Ah o çaresiz kış...

Gün biterken pencerede...

Sokak lambası altında, iner tane tane.

Milyonlarca acı barındıran,birbirine benzemez hatıra yüklü pamukçuklar...


Sizde kaybolup giden anılarım var.