Hepinizi selamlıyorum. ‘’Geçmişteki mutluluğu ve üzüntüyü anımsamak aptallıktır.’’ cümlesinin yorumlamasını yapmayı denedim. Birkaç arkadaşımdan bu konu hakkında fikirler edindim. Bu konuya değinmeden önce kendi düşüncemi belirtmek isterim. Bana göre geçmiş bir zindandır. Ve bizler bu zindandaki mahkumlarız. Geçmişteki mutluluğu ve üzüntüyü anımsayan insanlar ise bu zindana geri dönen mahkumlardır. Bir zindana kim geri dönmeyi ister?
Bu konu üzerinde değerli fikirlerini sunan dostlarımın yorumlarını yazıyorum.
Sevgili Beray’ın cümleleri: Şöyle ki geçmişte yaptığımız her şey bizim bugünkü benliğimize kavuşmamızı sağladı. Bazı yaptığımız davranışlar ise bize iyi ya da kötü dönüş sağladı. Bu yaptığımız şeyleri ve sonuçlarını elbette sürekli hatırlayıp kendimizi üzmek ve mutlu etmek mantıklı değildir. Ama ders de alman gereklidir.
Dostum Cenker’in cümleleri: Geçmişte yaşanılan mutluluklar ve üzüntüler, adı üstüne geçmişte kalmıştır. Onları anımsayarak şu anın ve geleceğin kıymetli değerini azaltmak mantıklı bir hareket olmayıp kişiye vakit kaybından başka bir şey sağlamaz. Bu konuda kişi pragmatik düşünmeli ve davranmalı, önüne bakmalıdır.
Sevgili Annabel’in cümleleri: Şimdi geçmişini anımsamak aptallıksa kendine aptal demiş olursun. Geçmişinde senin bir parçan, onu aptallık olarak görme. Ders olarak gör.
Sevgili İlsu’nun cümleleri: Geçmişi reddetmek geleceğe bakmanı zorlaştırır. Geçmişten nefret etmek yerine kabul et onu olduğu gibi. Naçizane benim düşüncem. Alacağını alırsın geçmişten faydalanırsın. Tarih kitapları gibi düşün. Şu anı değerlendirip geleceği oluşturmak için bir temele ihtiyacın var. Geçmiş bu. Geçen ve geçmişte kalan şu saniyeleri kabul etmemek neden, onu anlamadım.
Dostum Kaan’ın cümleleri: Geçmişteki mutluluklarımız ve üzüntülerimiz bizi biz yapar aslında. Bizler aptal varlıklar olduğumuz için bu anılarımızın da aptalca olması gayet doğaldır, bence geçmişimizdeki mutluluklarımızı ve üzüntülerimizi anımsamazsak gelecekte kendimize nasıl bir yol çizeceğimizi bilemeyiz.
Hepsine tek tek teşekkür ediyorum. Dün de bu konuyla başlamıştım. Bu konuyu sürdürmek istedim. Arkadaşlarım kendi aralarında aslında aynı noktada buluşmuşlar ve geçmişi geleceğin temeli olarak belirlemişler gibi. Pek aynı fikirde değiliz sanırım. Bir sonraki yazımda görüşmek dileğiyle…
Saygılarımla…
