Bugün, bugünün bi önemi yok aslında. Bugüne önem katma isteği içimde yok oluyor. Hiçbir şey düşünmek istemiyorum. Düşünceler beynimi yiyen bir lağım faresi misali. Her gün son günüme biraz daha yaklaşıyorum. Bir gün benimde fay hatlarım harekete geçecek. Ne büyük bir yıkım değil mi? Hiçbir şey yapmamaktansa içimdeki yok olusu yazmayı istediğimi belirtmek isterim. Bir sigara yakarak yazmaya geciken zamanımı geçirmeye çalıştım. Ben kim miyim? Bu soru benim için önemsiz. Bu yüzden bu soruyu kendinize sormanızı isterim. Sayın okur, sen kimsin? Bir yazarın yazarken sayfa çevirdiğini hiç hayal ettiniz mi? Siz bu hayallerden uzaktasınız. Ben sizin hayal dünyanıza süzülen bir suvariyim. Ve bi savaş meydanında öldüm. Bütün tabulariniz yıkıldı değil mi? Beton yiginlariyla mutluluk anlamsız. Tıpkı bu satırlarda anlam aramak gibi. Sigaramdan birkaç duman aldım. Labirentimin içinde gizlenen bir fareyim. Yolculuğum anlamlı biterse tanrıdan sadece peynir isteyeceğim. Sizse cennet için ibadet eden, sadece cennet için tanrının tarafını tutan riyakarlarsınız. Üzgünüm sizin adınıza tabi. Bir kadında aradığını bulamayan bir erkeğim. Cinsiyetçi bir tavır içerisinde değilim. Bu bir metafor. Tıpkı tanrının yaptığı sanatı olan bizler gibi. Yazmak sadece bir eylemdir. Tıpkı sokak köşelerinde iki sevgilinin sevgisini paylaşması gibi. Ben baba asla sahip çıkmayacak - my idea- bir toplumun ferdiyim. Masamda yikilmamak için direnen masa lambasının azmiyim. Işığım fizik kurallarını çiğnedi. Sizin yüzlerinize bakınca birbirinizi tanımadığınız gibi. Sallanırken beton yığınları artık peynirimi almak için tanrıya gideceğimi anladım. Kurtuldum labirentten. Bir labirent daha keşfettim. Yaşam ne kadar anlamsız. Yitip giden aşklar, dostluklar misali. Bense bunlarda hicbir anlam aramadım. Ben kim miyim? Şimdiye kadar okuduklarınızın biraz daha fazlasiyim. Kulağımda uzaktan gelen sesler var. Yokluğuma katlanmak için o sesleri beynime hapsettim. Beynimin içinde her gece felekten bir gün. Feleğin çemberinden geçersem bende o günlere katılacağım. Ya tanrı beni peynirsiz bırakırsa? Olsun, o benim en iyi arkadaşım. Cennetteki ineklerden peynir yaparım. İçimden bir ses ya o peyniri diğer insanlarla paylaşmak zorunda kalırsan ne yaparsın? diyor. Ben önceki evrende cehennemin dibindeyken onlar ne yaptıysa bir benzerini yapacağım. Cennette sadece cennet için çalışanlarla bir arada bulunmak istemiyorum.. tanrının bu dileğimi kabul etmesini isterdim. Peynirde, inekte sizin olsun. Ahlaklı olacağınızı bilsem sizler için her gün peynir yapardım. Ahlakınızı diğer insanlardan ithal ediyorsunuz. Toplum denilen insan çoğunluğu var olmasa en ahlaksız varlıklar olabilirsiniz. Her şey bitiyor, bu yazı gibi. Tarih yok, önemi de yok.
