Yakıyor, yıkıyor bu hicran

Çalıyor yokluğun ömürden

Kahrını ektim, biçiyorum

İmkansız mı bana yolların?


Kör bela sürüyorum bu canı

Sus pusların kıyamet oldu

Kaç kere koptum bilmiyorum


Araflara koyma teni, kanıyorum

Mahşer yeri gibi yokluğun

Uzat ellerini kayboluyorum...