Yakıyor, yıkıyor bu hicran
Çalıyor yokluğun ömürden
Kahrını ektim, biçiyorum
İmkansız mı bana yolların?
Kör bela sürüyorum bu canı
Sus pusların kıyamet oldu
Kaç kere koptum bilmiyorum
Araflara koyma teni, kanıyorum
Mahşer yeri gibi yokluğun
Uzat ellerini kayboluyorum...