(07.05.2020'den 15.01.2021 tarihine kendim için bir mektup yollamışım. İçim ısındı. Bir başkası yazmış da içine beni koyup yollamış gibi...)
"Sevgili gelecekteki kendim.
Bu mektubu aldığında hala yaşıyor isen Kürt çocuklarına öğretmen olmuş, sesin kısılmış, yorgunluktan pertin çıkmış durumda olabilirsin. Netice ilk kez öğretmenlik yapıyorsun, ses kontrolü önemli.
Umarım keyfin iyidir, yerleşmiş ve yalnızlığa alışmışsındır. Hatta bundan zevk alıyorsundur. Umarım akrabaların canını sıkmıyor, seni üzmüyorlardır. Bilirim kırılgansın, onlar kırılmasın, darılmasın, sıkıntı çıkmasın diye taviz verirsin çok şeyden. Artık büyü.
Öğrencilerin seni seviyor mu?
Gülümsedin gibi... :)
Çok eksiğim var, kapatmam gerek, kendimi donatmam gerek diyordun... Hala bu heves içinde var mı? Eksiklerini kapattın mı?
Sustun...
Olsun daha bitmedi ya vakit. Ya da hala bazı şeyler olmuyorsa olmuyordur be güzelim. Olmamışsa olmuyordur, üzme canını. Hadi şimdi kahveni iç, şiirini oku, duanı et.
Unutma, Allah'tan gayrısı seni duyamaz geceleri."
