Gelip geçiyolar işte.
Ya senin yüzünden ya da onların, ne fark eder?
Tam bu dediğin ya çok erkenci ya da çok gecikmiş sana.
Kabul gördüğün, içini döktüğün, hayatının güzel bir yerine konumlandırdığın kaç tane insan gelip geçti işte hayatından. Geçmek zorundaymış, olması gereken buymuş gibi sen farkında olmadan geldiler ve gittiler.
Kimi zaman sen yenildin kendine, kimi zamansa onlar.
Yanlışlar, doğrular, haksızlıklar, ümitler, ümitsizlikler bir bir teslim olmaya başladı. Suçlusu var mı bu hikayelerin? Bulunduğu anda ne yapmak istiyorsa onu yapıyor işte insan. Kazanan, kaybeden de yok bu sebeple.
Sadece zaman var, biraz zaman...
