El ayak çekilsin kendini dinle

Yanında bulunsun üç dal sigara

Kaç fincan kahveyi içtik seninle

Kaç kırk yıl borçlandık hatıralara

 

Bir resmin var bende o günden kalma

Bu yüzden hayatım hep dünden kalma

Kesif dumanlarla tütünden kalma

Odam is içinde gelme bu ara

 

Kirli aynalarda sensin gördüğüm

Hasret tuğlasıyla vakti ördüğüm

Çözdükçe bağlandım sanki kördüğüm

Kabuk bağlamadan sızlar mı yara

 

Ben haber ederim bir mektup yazıp

Bütün satırlarda kendime kızıp

Mezarımı kendi elimle kazıp

Hiç kimseyi sokmak istemem dara