El ayak çekilsin kendini dinle

Yanında bulunsun üç dal sigara 

Kaç fincan kahveyi içtik seninle

Kaç kırk yıl borçlandık hatıralara


Bir resmin var bende o günden kalma

Bu yüzden hayatım hep dünden kalma

Kesif dumanlarla tütünden kalma

Odam is içinde gelme bu ara


Kirli aynalarda sensin gördüğüm

Hasret tuğlasıyla vakti ördüğüm 

Çözdükçe bağlandım sanki kördüğüm

Kabuk bağlamadan sızlar mı yara


Ben haber ederim bir mektup yazıp

Bütün satırlarda kendime kızıp

Mezarımı kendi elimle kazıp 

Hiç kimseyi sokmak istemem dara