Arzuladığım gelecek ne kadar uzaklıkta? Kime sorsam cevabını alabilirim sorularımın? Gözlerimi kapatıp hayal etsem gelirler mi mesela. Uzaklara dalıyor gözlerim. Yaşanma ihtimali olan ama yaşanamayan güzellikleri düşünüp hayale dalıyorum. Sonra koca bir iç çekiyorum. Dik bir dağın uçlarının sivriliği gibi gerçekleşmeyen arzularım keskinleşip canıma batmaya başlıyor. Çığlık atmak istesem de küçüklüğümde öğütlenen sözler aklıma düşüyor. Sus, sesini çıkarma, sessiz ol! Yine aynı öğütleri dinliyorum. Canım yansa da susuyorum, bağırmak istesem de sesimi çıkarmıyorum. Doğru mu yapıyorum bilmiyorum. Annemden beklediğim aferimleri dünyadan alır mıyım emin olamıyorum.
