Birgün gelecek, sen geleceksin

Hal hatır soracaksın belki

Sana iyiyim diyeceğim

İyi olmadığım tüm günlerin hatrına

Sana artık ihtiyacım yokken

Özlemim belki de bitmişken

Vedalarla aramı düzeltmişken

Sen geleceksin A,

Sen gelmezsen ben sana geleceğim,

Ellerimde karanfillerle

Mezarını süsleyeceğim

Bitecek o gün savaşım

Nerden biliyorsun dediğini duyar gibiyim

Şimdi yaptığım gibi

Kandırıyorum kendimi işte avunmak adına

Geldiğinde göreceksin

Yıkık dökük, bölük pörçük harabe evimi.

Sen gelene kadar ben o eve dokunmayacağım A

Sen gelene kadar,

Ben sana gelene kadar, öyle dursun

İzbe bir ev olarak

Gelen geçen korksun eve adım atmaya

Gelen geçen, geçip gitsin hayatımın kıyısından.

Şayet seninle vedalaşabilirsem A

Düğümler o gün çözülecek zannımca

Ben o gün bu izbe evi terk ederim belki

Ya da kim bilir

Yuvam sonuçta deyip de tamir ederim.

Hele bir o gün gelsin,

Sen karşıma geç de bir "hoşçakal" de

Affedivereyim kırgınlıklarımı tüm dünyaya,

Ne de olsa bir sana değil herkese kırıldım

Herkese tüm benliğimle kırgınım

Şair diyor ya "parmak uçlarıma kadar"

Parmak uçlarıma, avuç içlerime, tırnaklarıma kadar kırıldım dünyaya

Gidişinde kucak açmadı bana,

Bir de senin ardından nice sen'leri gösterdi bana

Aslına bakarsan,

'Her yerde ben yine seni bulurum'

Diyemedim, böyle demek korkutuyor beni

Ben de kolay yolu seçtim

Kırıldım dünyaya, karşıma sen gibilerini çıkardığı için.

Oysa ben nereye gitsem buldum seni

Birinin gülüşü, ötekinin yürüyüşü...

Böyle işte sevgili A,

Görüyorsun ya onlarca son şiir karaladım adına,

İlk son şiirim 4 yıl önce evveldi,

Gidişin tazeydi, özlemim tazeydi, burukluğum tazeydi.

Şimdi neye yansa canım

Ne için ağlasam gecelerce, seni anımsıyorum.

Hatta uzun süredir ben her derdimde

Bir kez de senin için ağlıyorum.

Eğer bana bir elveda demeyi çok görmeseydin

Eğer o gün beklememe değseydi ve sen gelseydin

Benim bu 4 yılım benim olacaktı, şimdi senin.


*