Bir çift göz, yükselen kahkahalar
Birkaç laf süründürebilir insanı
Bazen ikinci bir şans
Tekrarı olmayan bir hatadır, öldürür
O halde söyle
Baban neden ateş etti ayağıma hastane koridorlarında?
Eski bir komünist, başımdan neden öptü?
Ağlamam utanç verici değil
Herkes secde ederken bir Şii namazının ortasında
Gözyaşlarım ayak parmaklarımı ıslatabilir,
O halde ruhum senindir
Ayaklarımın altında bitiveren yaralar
Sana ulaşmak isterken düştüğüm çukurlar
Ayrılık manzaraları, hatıralar
Otopsi sırasında çekilmiş birkaç fotoğraf
Göğsümü yarsan içimden kopacak umutlar.
Kaç şehri fethedip geçtim sana koşarken
Ölürken sokak lambalarını saydım
Bağırdım, o arabaya binmemen için
Bazen bir çığlık
En büyük sessizlikten daha kısıktır
Parmak uçlarım her satırda
Hasta bir insan doğurur,
Ben çırpındıkça senin susman
Bütün insanlığı üç yerinden bıçaklar.
