Bu sabah uyandım,
Yüzümde bir esinti
Esele dönmüş bütün mahalle
Yine herkes suçlu sessizliğinde.
Kapalı ama güneşli hava ilginç.
Esniyorum durmadan
Ağzımdan kelebekler çıkıyor
Ses yok...
Aklım yine çamaşırlarda
Kalkıp onları almalıyım.
Ama ne yorgunum.
Çok tembelim çok,
Zaten eser rüzgar
Mahveder beni.
Kış uykusunda bir yılan gibi
Karnım da aç.
Komşulardan da ses seda yok.
Ya da hepsi bir delikte uyuyor.
Ama yine de sevişen birkaçını duyardım öyle olsa.
Birinden biraz reçel, bal dilensem?
Derdim ama ona bile gücüm yok.
Faturalar ağır ve korkunç.
Yaşamak bile 33 lira.
Kek kokusu gelmiyor dışarıdan,
Rüzgar getirmemiş yeni bir şey
Ve ben de uyanamıyorum.
Ayaklı bir genç yaşlar krizindeyim.
Mnemosyne
2024-11-28T17:14:07+03:00Saçlarımın beyazladığını görüyorum o namlusu şakaklarımda olan aynadaki gözlerimle.
Bir gün geleceğim ben de 2 metrelik derinliğe, soğuk ve börtü böcek dolu hayat dolu toprağın içinde çürümeye.
Kim bilir belki de çoktan öldüm on sekizime gelmeden tahminimce, on bir yıldır mezar arıyordum belkide.
Yaşıyoruz işte.
Öylesine.