Gençliğimin hudut çizgisi, zamanın akışında belirsizleşen bir çizgi gibi. O çizgi, bir yanda masumiyetin ve umudun coşkulu renkleriyle, diğer yanda ise yaşamın acımasız gerçekleriyle sınırlanmıştı. İlk gençlik yıllarım, baharın taptaze çiçekleri kadar renkli ve dolu dolu geçti. Rüyalar, hayaller ve kalbimdeki coşkularla süslenmiş bir masal gibiydi.
O gençlik günleri, dünyayı keşfetmenin ve kendimi bulmanın heyecanıyla dolup taşan bir dönemdi. Her yeni gün, bir maceraya gebe gibiydi. Aşkın tatlı serüvenleri, dostlukların samimiyeti, kahkahaların içinde kaybolmak.. Her an, bir ömre bedeldi. Ancak, zamanın ne kadar hızlı geçtiğini anlamadan, bu masalsı dünya geride kaldı.
Yaşamın sahnesinde gençlik perdesi yavaş yavaş kapanırken, geride bir dizi iz bıraktı. İlk aşkların naif dokunuşları, hayal kırıklıklarının acısı, umutların yeşerdiği anlar.. Her biri, gençliğimin hudut çizgisini oluşturan detaylardı. Belki de bu çizgi, ne kadar çalkantılı geçerse geçsin, içindeki kırılgan güzellikleri barındırıyordu.
Bir zamanlar sınırsız gibi görünen enerji ve özgürlük, zamanla gerçek dünyanın sınırlarıyla karşılaştı. Sorumluluklar, zorluklar ve hayatın acımasız dersleriyle yüzleşmek, gençliğin naif dünyasını zorlu bir teste tabi tuttu. O hudut çizgisi, bir yanda hala gençliğin coşkusunu taşırken, diğer yanda yaşamın acımasızlığına dair izlerle çizilmiş bir harita gibi duruyor.
Belki de gençliğimin hudut çizgisi, bir geçiş noktasıdır. Bir yanda masumiyetin, diğer yanda olgunluğun sınırları.. İki dünya arasında duran bir köprü gibi. Bu köprüde yürüyerek, gençliğimin getirdiği güzellikleri ve hayatın sert gerçeklerini kucaklayarak, kimliğimi bulma yolculuğuna devam ediyorum. Her adım, o çizginin üzerinde bıraktığım izleri daha da belirginleştiriyor.
Belki de gençliğimin hudut çizgisi, hayatın sunduğu dersleri öğrenme ve büyüme fırsatı olarak görülmelidir. Belki de o çizgi, bir anlamda gençliğin benzersiz güzelliğini ve yaşamın kaotik karmaşasını bir araya getiren bir tablodur. Ne olursa olsun, bu çizgi üzerinde durmak ve geçmişle gelecek arasında köprü olmak, benim için bir ayrıcalık ve öğrenme sürecidir.
