Kişisel gelişmeye çalışan birçok insanın çabasında kendini gerçekleştirme arzusu oluyor. Nedir bu kendini gerçekleştirme?
Anne rahmine düştüğümde gerçek değil miydim yahu ben? İlk adımlarımda, ilk hecelerimde, 1. sınıfta okula yürüyen ben, gerçek değil miydim de ben tekrar gerçek olmak uğruna bir fiiliyatta bulunmak zorunda kalayım. Toplum içinde etken alanımızı genişletmek adına yaptığımız şeylere masum bir kılıf uydurup yürümüşüz. Bu görüşü savunan insanlar da kendimiz için değerli bir şey yapmamızı öğütlüyor. Kitap yazmak, şarkı çıkarmak, bir tabloyu resmetmek ya da bildiklerimizi, becerilerimizi aktarabilmek adına sayısız uğraş. Sonrasında da bunu insanların beğenisine sunup, oturup beklememizi söylüyorlar. Ne yani, insanlar beğenmezse gerçek olamayacak mıyım? Olmaz öyle şey ya, bak şimdi kaygılandım. Sahte bir kimlikle, sahip olmadığım bir benlikle mi dolaşacağım? Bittim ben öyleyse. Durun da ben yeni bir ben yaratayım. Yeni bir ben insanların onaylayacağı, seveceği, kabulleneceği bir ben. Yahu o zaman kendi gerçekliğimi öldürüp benden ayrı ama benim içinde sizlerin onaylarını içeren birisini yaşatmış olmaz mıyım? Neyse tek gerçek benim ulan, siz uğraşın artık. Benim için gerçek olmaya.