Kayıp benliğimin taşradaki gölgesi
Sana selam veriyor ve çıkarıyor şapkasını
İstemez darmadağın hislerini
Uzaklaşmanı istiyor –belki daha fazlasını
Kaybolmuş, ağaçların altındaki anılar
Ara da bul bende olan yansımasını
Senden uzaklarda -çok uzaklarda
Gölgem taşradan eski bir hatıra
Hislerini topla ve biraz da ağla
Belki kabul eder umutsuz aşkını
Kalmadı içimde aşktan bir parça
Gölgem ağıtlarımdan kalan bir hatıra
Üzülme, gerek yok artık burada olmana
Kalsın hatıralar, yaşasın senden kalanı
Götürürken valizini son metroya
Gölgen Batıya yeni bir hatıra
