Yoksulluğun üzerine köpek maması kıvamında dağıtılırken kömür

Ufacık penceremi ele geçirir kirli bir sis 

Kız kardeşim geyikli perdenin ardında teselli ederken çocuğu mu 

Ben demir testere ile bilmem kaçıncı katta kefenler dikiyorum.

Dayım varını yoğunu döktürdüğü sofra da sırtını sıvazlarken padişahın 

Ufacık çocuk geleceğinin çalındığından habersiz padişahı izler hayran bir eda ile 

Eyyyy herşeyin toplamı olan kudret kulak ver bana 

Ya ruhu mu karart ya da bir çözüm bul 

Bütün insanlık avuçlarımda tükeniyor ve ben birşey yapamıyorum.