Yoksulluğun üzerine köpek maması kıvamında dağıtılırken kömür
Ufacık penceremi ele geçirir kirli bir sis
Kız kardeşim geyikli perdenin ardında teselli ederken çocuğu mu
Ben demir testere ile bilmem kaçıncı katta kefenler dikiyorum.
Dayım varını yoğunu döktürdüğü sofra da sırtını sıvazlarken padişahın
Ufacık çocuk geleceğinin çalındığından habersiz padişahı izler hayran bir eda ile
Eyyyy herşeyin toplamı olan kudret kulak ver bana
Ya ruhu mu karart ya da bir çözüm bul
Bütün insanlık avuçlarımda tükeniyor ve ben birşey yapamıyorum.