Bu gece dışarı çıktım koklamak için,
Taze yağmur kokusunu.
Ve adını müşerref kılmak için,
Ahmak ıslatanların.
Cebimde para yoktu,
Alkol, sigarayı çıkarınca.
Elimde yalnızca şiir,
Ve biraz da umutsuzluk vardı.
Belki ağlarım diyordum kendime,
Belki de ağlarım.
İçimde biriken zehri,
Gözlerimden atarım.
Olmadı;
Yine, yeni, yeniden.
Zehir tahriş etti yine,
Kanamış tüm yaraları.
İçimdeki tüm yarımlar,
Büyük bir muhakemeye maruz kaldı.
Ve beraat kararı,
Hakime verilen yüklü rüşvetlerin sonucu.
Kendimi tüm acılarımdan azat ettim,
Kimsenin de sesi çıkmadı.
