Gecenin ikisi

Hava sıcak

Oda boğuk

Gölgeler dans ediyor

duvarda

Gözlerim onlarda

Zifiri bir karanlık

İçime doğmuş gibi

Emellerim tükenmiş

Hayat benim için donmuş gibi

Gözlerim kan çanağı

Bu karanlık beni yutmuş gibi

Elimde bir kalem ve kağıt

Yakıyor beni, sanki kormuş gibi

Nefes almak zorlaşıyor,

İçimde bir şeyler kopmuş gibi

Güneş doğsa da karanlık

Bende hapsolmuş gibi

Yüzüm ıslak,

Ruhum çekiliyor,

Yavaş yavaş

Bedenim ölmüş gibi

Kalbim durmuş gibi

Hayata bağlandığım iplerim

Kopmuş gibi

Mutlu günlerim yokmuş gibi

Bitmiş gibi

Sanki bu gecem

Sonmuş gibi...

Gökyüzü karadan da kara

Ay sönmüş gibi

Yıldızlar dökülmüş gibi

Sanki dünya durmuş gibi

Gölgeler dans ediyor

Oda karanlık

Hava sıcak

Yastıklar ağırlaşmış,

Karabasanlar üzerimde

Düşüncelerim ete kemiğe bürünmüş

Hepsi sarhoşmuş gibi

Gürültülü bir kavga

Odaya hakimmiş gibi

Avaz avaz susmuşum

Hayat rolümü zaten biçmiş gibi

Kader, kısmet, nasip

Bu sözler ezelden

Kulağıma üflenmiş gibi

Itiraz etmeye hakkım yokmuş gibi

Etsem de

Hüküm verilmiş gibi

Kanatlarım kırılmış,

Yollarım tıkanmış gibi.

Olmasını istediğim şeyler,

Bana çok görülmüş gibi

Ellerimden bahar,

Içimden en güzel duygular

Çalınmış gibi.

Kalbim ağırlaşıyor

Vücudumdaki devinimleri

Yavaş yavaş

Duruyor

Hareket edemiyorum

Serüvenim bitmiş gibi

Nefes almaya da devam etsem

Kalbim benimle vedalaşmış gibi

Onarılmaz bir şekilde

Yaralanmış,

Kanamış

Ve

Ölmüş gibi.