Fotoğraflar çerçevesiz
Bir yakın çağ hastalığı
Biz ve kendimiz
Öyle hevesli bakarız balkonlardan
Bizi şanslı sayalım,
Güvercinler mucize eseri varlar
Kabusun hayra çıksın
Der, dönüp uçarlar göğümüze
Duygulu şiirler gelmiyor içimizden
Bir yakın tarih hastalığı
Bir de pişmanlıktır gizli özneler
Evriliriz kaldırımlarca insana
Eylemsel saçmalıklarca
İçten sayıklamalarca
Geceler çok yalnızdır yine de
İlaçlar çok yakın
Derdi babaannem, bir niyetin olmalı
İtiraz ederim işte bende,
Çok çabuk tükeniyoruz
Bir yanlışlık olmalı.
Hatırlatmama izin verin;
Yıldız görmemek meseledir
Ben ağlayamıyorum mesela
Seni bilmem mesela
Bilmemek meseledir
Yıldız gibi uzak mesela
Ağlamamak meseledir
Şimdi gününde olmayan bir pazar yeri
Toplanmış tezgahlar gecesi
Gibi sessiz, gibi tenha
Gibi yalnız ve temiz
Gibi kaybolmuş kimseleriz
Sabah olur, belki yine
Sabah olur şehirlere
Denizlenir hikayemiz
