Bana kalsa ölmeli ruhum ve kalbim, sonrasında da ben, ama iyimser tarafım, ah beni sevmeye meyilli ve kişiliğimi gören tarafım beni yaşatmaya meyilli.
Lâkin, ben kabul edemiyorum.
Sonunda her şeyim hiç olacaksa neden yaşıyorum?
Tecrübeler tecrübeler, onlar bana nereye kadar yardım edebilir, ben yine hırpalanacağım binbir sorun içinde.
Yoruldum.
Yaşamak mide bulandırıcı geliyor artık. Hayata güzel, tatlı değil, suratsız bakışlar atıyorum. İçimde binbir yara yaratan, hep beni acıların içine bırakıp giden bir hayatı sevebilir miyim bilmiyorum, girdaba giriyorum, tekrar tekrar kayboluyorum kendi girdabımda ama yolumu bulamıyorum, nereye baksam kapalı.
Ben mi delirdim, diyorum bu nasıl bir diyar böyle, her yeri karanlıklaşıyor gün geçtikçe.
Umutlarım, uçurumlardan atıyorlar kendilerini.
Lütfen bitsin artık her şey.
