Yolculuk vakti geldi...
Sabahın erken saatlerinde uyanmıştım, saat 6 sularıydı. Elimi yüzümü yıkadım. Kahvaltı yapmadan dışarı çıktım, buz gibi soğuktu. Arabama baktığımda camları buğulu, soğuk ve nemliydi. İçerisi buz gibiydi, klimayı açtım ısınsın diye... Ellerimi ve bacaklarımı hiç hissetmiyordum. Anlaşılan yolculuk çok çetin geçecekti. Ama gitmek zorunda kaldığımı biliyorum.
Yol uzun, muhabbet kısaydı...
Geri dönülemeyecek olan bir yolculuğa çıkmış bulunmaktayım...
