Birdenbire karanlık üstüme çullandı

Ne yapacağımı bilemedim afalladım

Yolları gözüm kesmedi duraksadım

Yine de yaşıyor olmanın tadını çıkardım

 

Birdenbire karanlık üstüme çullandı

Saatlerimin bir önemi yoktu anlamsızdı

Uykularım kabuslarla doldu taştı

Yine de hayatta kalma sebeplerim vardı

 

Birdenbire karanlık üstüme çullandı

Aydınlıkları bulmak için savaştım

Bir girdabın içinde durmadan dolaştım

Yine de dünyayı sevmeye çalıştım

 

Birdenbire karanlık üstüme çullandı

Sürekli bir yerlerden bir yerlere kaçtım

Umutlarımı hiç tüketmedim sakladım

Yine de ayakta kalmak için çabaladım

 

Birdenbire karanlık üstüme çullandı

Koca bir şehrin içinde kayboldum

Kadınları hiçbir zaman anlayamadım

Yine de onlarda bir anlam aradım

 

Birdenbire karanlık üstüme çullandı

Bu kadar insan içinde yapayalnızdım

Aslında kendi içimde bile yalnızdım

Yine de yalnız kalmaktan hiç korkmadım