Hep ailemi gururlandıracak işler yaptım. Onları utandıracak bir şey yapmadım. Yaşadığım çevreye hep iyi oldum.. topluma fayda kazandıracağımı düşündüğüm işlerin peşinden koştum. Yazarlık, start up, oyunculuk yaparken onların gurur duymasını bekledim. Ancak benim onlarla aram kavgadan, dövüşten, yüksek sesten başka bir şey olmadı. Ben ne yaptım ki? Hep çalıştım, yardım ettim ve kitap okudum. Bunları yapınca kötü mü oldum? Sadece onların gurur duymasını beklerken ters tavırlarla karşılaştım. Sizce bu ne kadar normal olabilir? Yorgun, aksi, solmuş bir kız olarak kendi düzenimi kurmaktan başka çare bırakmadılar. Yazmaktan bıkıyorum, izlediğim filmler anlamsız geliyor. Böylesine yorgun bir kız olmayı hak ettim mi gerçekten? Anlamsızlıklarla yaşamak.. beni bitiriyor.
