Sen gittiğinden beri yaşamak değil ki bu benim hâlim.
Zamanla savaşıyorum, aklımla savaşıyorum.
Anılarla, acılarla savaşıyorum.
Hepsi bir olmuş kalbime saldırıyorlar.
Oysa kalbimin hiç silahı yok.
Savaşacak gücü yok.
Öylece darbeleri kaldırmaya çalışıyor.
Sen gittiğinden beri herkes senden bahsediyor.
Herkeste seni duyuyorum, seni dinliyorum.
Baktığım her yerde seni görüyorum.
Gittiğinden beri nasıl bu kadar çoğaldın?
Nasıl her dilde her sözde olabilirsin?
Bütün şarkılar, şiirler senden bahsediyor.
Saat sen yoksun diye geçmek bilmiyor.
Sen yokken her şey canımı yakıyor.
Dokunduğum her şey bıçak gibi kesiyor.
Nasıl bende bu kadar şeye karşılık gelebiliyorsun?
Hatırladıkça kalbime batıyor sözlerin.
Bütün yaralarımı iyileştiren sözlerin.
Şimdi nasıl daha derin yara açabiliyor?
