Göğün gözlerinden akan yaşlara sığındım
Damarlarımdaki kanı tersine akıtan histen
Pencereden çıkıp kente karıştım ki
Kaçabileyim bilmekten korktuğum gizden
Çok oldu sevgi yüklü vapurlara binmeyeli
Seyre durdum kendimi kafamın içindeki kafesten
Gelir geçer cinsten değil bendeki bu yalnızlık
Ne ara ürker oldum aşk adına duyduğum her sesten
Dışarıda esen rüzgara içimdeki fırtınayı anlattım
Sevmek ihtimaliyle yandım o hep korktuğum güneşten
Geceleyin karanlığa kanıp karartmadım gözlerimi
Ama sakınır oldum yine de can yakan o gülüşten
