Bu gürültüden kaçıp gitmek istediğim her an, ona koşar eve varınca bir şeyler karalarım.

Hoş, evime daha varamadım.

Ona çok küskün aynı zamanda çok da hayranım.

Karanlığından hiç korkmadım, yerlisi gibiyim.

Bana umuttan başka bir şey vermedi.

Ve hiç gidemedim ona, çok uzak gelir bana.

Orada öylece beni beklerdi gün bitince.

Ne o gelebildi henüz, ne ben gidebildim.

Hiç anlatamadım ona karanlığımı, hep şunu düşünürüm;


Siyah siyahta görünür mü?