Başı eğik güneş yorgun, kolları değil birbirine eş
Rengi kendinden sıcak, gülüşünün
Adı eylül
Bedenden uzak bir tin, bunca yıl nasıl
Böyle yalnız
Eksik bir zaman önce, gömdüm toprağa
Yağmurlu bulutları
Kendi düşlerimi yaktım, damla damla saklanmış baharları
İzi kaldı bir eş gibi göğe, rengi kendinden sıcak
Kalmayan umudun adı eylül