Başı eğik güneş yorgun, kolları değil birbirine eş

Rengi kendinden sıcak, gülüşünün

Adı eylül

Bedenden uzak bir tin, bunca yıl nasıl

Böyle yalnız

Eksik bir zaman önce, gömdüm toprağa

Yağmurlu bulutları

Kendi düşlerimi yaktım, damla damla saklanmış baharları

İzi kaldı bir eş gibi göğe, rengi kendinden sıcak

Kalmayan umudun adı eylül