Gökçe'm, gök gözlü sevgilim.

Kalbe huzur veren derinliği,

Neden bulutlandı, yaşardı?

Neye yıldırımlandı gözlerin?


Gökçe'm, gök yürekli sevdiğim.

Kâh yanıp kâh sönen nice ateşli

Cismi barındırdığın göğsüne,

Ne ağır gelebilir ki?


Gökçe'm, saf ışıktan meleğim.

Sen ki özgür kuşların memleketisin.

Ne zindanlarına gizlediğin bu sır?

Niyedir tutsağının mahkumiyeti!


Gökçe'm. Bak yüzüme;

De bana; dağıtayım bulutları, dindireyim şimşekleri.

Söyle, özgür kılayım gezegendeki tüm kuşları.

Anlat, çöksün demir içeri, ışısın bu alem.


Konuş ama konuş, çünkü sen sustukça

Ben nefessiz kalıyorum.