Bak şu gökyüzüne!
Batlamyus da baktı ona, Sokrateste.
Shakespeare' i o tanıdı. Çelebi'yi o uçurdu. Ne kadar aydın varsa hep onun dölünden koptu .Bir bakıma pek şanslıyız galiba. Çünkü koca bir seçkin koleksiyoneri duruyor önümüzde. Olur mu öyle şey deme. Nasıl anılar ölmüyorsa -sözde- bir resimde. Bakışlar da saklıdır, canlıdır gökyüzünde. O en güzel çehrede, o en mavi bestede.
Kim bilir belki ondandır ilham da, eserde.
Belki Vinci ilk onda görmüştür Lisa'yı.
Belki Sina onda çözmüştür onca yaraya devayı. Başka kim barındırır ki zaten bunca kelimeyi? Bunca bulmacayı? Düşün şimdi, göklük maviden başka kimin olabilir ki harcı?
