Gökyüzüdür benim arkadaşım, ne zaman ona baksam bana aynı ifadeyi verir. Gökyüzünde en çok parlayandır benim gördüğüm yıldız, çünkü görebildiğim odur. Geri kalan ise karanlıktır sadece bana göre, çünkü akşamdır bende. Ardından fark ederim hafif hafif parlayan yıldızları, daha çok göz gezdirdikçe karanlıkta. Üzülsem mi sevinsem mi bilemem bu durumda, her şeyin anlamsız olmasına.