Gökyüzü cigerime doldu bir an,
Hiç böyle nefes almamıştım önceden.
Heyecanımdan mıdır nedir
Onu biraz tutmak yerine
Üfleyiverdim.
Tutamadım.
Kıskanmış olmalı ki
Bir daha uğramadı buralara.
Kapandı da kapandı.
Sonra yüzümü ıslattı.
Baktım ona,
Yukarı.
Sanki,
Sanki geleceği görmüş de
Bana anlatır gibi
Sildim yüzümü üzerimdeki kazağın
Tenimi yakan kumaşıyla.
Sonra esti geçti içimden,
Önce küçük rüzgârlar
Hafif yumuşak...
Sonra fırtınalar hiç durmayan
Yüreğimi,
Bir sağa bir sola vuran
Sonra,
Sonra ne mi oldu?
Haklı çıktı.
Ne bir daha öyle nefes aldım
Ne yağmur değdi yüzüme
Ne de rüzgârlar
Yüzüme gülüyordu arada
Özgürlüğüme kavuşmama
Ama ben ona söyleyemedim nedenini.
Sadece içimdeki yağmur
Anlattı yüzümü ıslatarak.
Sonra sildim yüzümü
Kazağın tenimi yakan kumaşıyla.
Soner TÜRKOĞLU
2020-12-21T20:11:35+03:00Çok teşekkür ederim Cem bey 🙏
Cem Kılınç
2020-12-20T21:14:24+03:00Ne bir daha öyle nefes aldım
Ne yağmur değdi yüzüme
Ne de rüzgârlar. Bu dizelerden fazlasıyla etkilendim, kaleminize sağlık:)