Gündelik karmaşanın içinde savruluyorum fark etmeden. Yaşanmışlıklarımı, benliğimi hiçe sayan duygularımı, kaybolmayacak sözlerimi, kırık hayallerimi, nedenlerimi dağıtmak istiyorum, dağılsın istiyorum bulutlara imrenerek. Ruhuma ağır gelmemelerini diliyorum, yağmurlar gibi dökülürlerse toplaması zor olacak, biliyorum. Bu kadar hassasken, bu kadar kasvetliyken dağılsınlar ki tutunabileyim. Zamansızlıklar, olmazlar, sıradanlıklar diye sayıklayıp düşüncelerimin bulutlaşmasını daha çok istiyorum. Eğer olmayacaksa göğe bakalım ki; bu kadar karmaşanın içinde özellikle o hayran kalınası bulutlara bakamadığımız her gün hatta her an heba olacak.