günbatımında çoğalıyor kişilikler,
takım elbiseli adamlar yazıyor zihnimde,
gökyüzünün güzelliği bir bir düşüyor avucumdan,
şiirler, öyküler yazıyorum hangi diyarlarda,
unutulmamış günlere nazar değdirdiğim yaşamak.
arşivler, hiç bitmeyecekmiş gibi anılar.
her uzvundan taşıyor bilmem hangi ceplerde?
hangi duraklarda yaşamak sürüyor sorgulamalarla?
ışıklar dökülüyor acılarımdan.
nefes alışverişlerim dağınık, sular kesik geliyor göğsüme.
savaşlar, zulümler hiç bitmiyor dünyanın acımasızlığında.
bilmem kaç yıl önce yazılan şiir gibiyim...
hangi satırlarda bulacağım benliğimi.
bir akşam çantamı alıp,
gideceğim ruhumun ücra noktalarına.
ve intihar etmeleri için fısıldayacağım ağaçlarıma.
