Gölge

Gölge yağıyor yüreğime... Gecenin bir yarısı çiseleyen yağmurla aynı ritimde. Daha akşamüstü oturup da günbatımını izlediğim o bankta, şimdi yağmur damlaları cirit atmakta. Şeffaf şemsiyemden gökyüzünü seyredebiliyorum neyse ki. Bankın az ötesindeki andız ağacı, ıslandığından olsa gerek bu gece daha hırçın duruyor. Yıldırımdan değil de, ondan çekindiğim için bankın diğer tarafında dikiliyorum. Çiseleyen yağmuru takdir edermişçesine hafif bir meltem var.

Sokak lambalarının hüzmelerinde dans ediyor yağmur ile gölgeler. Islak çimen ile toprak kokusu durağanlığa karşı savaşmakta. Yüreğimde gölgeler dolusu fırtına, hoyratça hükmediyor adımlarıma. Bilesin; bu gece seni, tam da böyle bir sahnede, sükuta bürünmüş parkı adımlarken düşünüyorum...