Yaprakların yeşilinde gözlerine rastlıyorum, göğün uçsuz bucaksız mavisinde ellerini hissediyorum.
Rüzgarın getirdiği kokularda nefesini arıyorum, dokunduğum yerlerde teninin sıcaklığını...
Çoğu zaman da gölgeye benzetiyorum.
Her an benimle, sanki her an peşimde.
Yokken bile herkesten çok olmana başka isim koyamıyorum sevgilim...
Gittiğim her yere götürüyorum seni.
Esirin oluyorum yavaş yavaş.
Her şeyde biraz sen varsın artık, her şeyin içinde bir parça sen...
Evren tüm varlığıyla seni getiriyor bana,
seni hissettiriyor…
