Okuyorsun.
Şuraya yazacağım her kelimeyi merakla okuyorsun.
Biliyorum.
Aksini iddia etsende aldığın nefesten bile yapmayı düşündüklerini anlıyorum.
Seni senden bile iyi tanıyorum.
Anlamadığımı düşünerek yaptığın her kalleşliği sezebilecek kadar tanıyorum.
Tüm bunları bilerek devam edişimi, canımı yakacağını bilerek sarılışımı anlamayacak kadar aptal oluşunu biliyorum.
Bile bile sevmeyi seçtim.
Sanıyorum aşk böyle bir şey..
Öncesinde tatmamıştım.
Çorabında ki ufacık söküğüne bile zaman ayırmışlığım var.
Tüm bunları yapabilecek kadar güçlü olduğum için, sen kendini sevemezken benim seni senden bile çok sevmemin mucizesine hala şaşıyorum.
Keramet asla sende değil.
İyi de kötü de benim çabamın son durağı oldu.
Yapamazsın dediğin ne varsa yaptım, alamazsın dediğin ne varsa sahibim.
Gülerek söküp aldığın kalbim yeniden atıyor. Sadece kendim için. Yaptığım ne varsa kendim için.
Dualarımın her birine yaradan cevap veriyor.
Sana peçete yaptığım her şey iyikim oldu.
Oku..
Her kelimesini oku.
Çünkü ben senin aksine başka tenlerde hayatı aramıyorum. Kendi ruhumda yaşama anlam katıyorum.
Bir gün tamamlanacağım.
O günü de okuduğunda son bulacak bu hikaye..
Üzerimdeki yeşille yanından geçişimde sen başka eli tutuyordun. Bu günü hatırlayacaksın.
Acıdan nasıl uyuşturduysan beni, senin bedeninde buz kesecek.
Lakin….
Benim bir eli tutmaya ihtiyacım yok. Dimdik dağ olarak geçiyor olacağım yanından.
İntikam dediklerin beni kocaman bir dağa dönüştürdü. Bir gün o dağın gölgesine ihtiyaç duyacaksın.
Asla kavuşamayacağın bir dağ..
Gölgesizlik seni bekliyor sevgilim.
Kavrulman dileği ile..
İyi ki doğdun.
9.16
